Weet je wat me nu opviel dit weekend? Ik liep met mijn hondje Ollie over de Albert Cuyp en zag oma’s, moeders, dochters en kleindochters allemaal in hetzelfde type kleding. Het lijkt wel alsof er geen onderscheid meer wordt gemaakt tussen volwassenen en kinderen de laatste jaren, zeker met al die ‘mini-me’ collecties. Ook mijn mailbox loopt over van de reclames voor matchende jurken en badkleding voor moeders en hun mini-me. Heb je geen kind, dan moet je hond wel matchen bij je. Maar waarom leeft deze trend nu eigenlijk?
Geef een meisje van 5 de keuze tussen een oud roze overgooier of een kleurrijke prinsessenjurk; zij kiest hoogst waarschijnlijk de laatste. Toch zie je nog maar zelden kinderen rondwandelen in felle kleuren en kinderlijke prints (of is dit mijn Amsterdamse bubbel?). De kids lijken eerder een fashion verlengstuk van hun ouder. WE fashion, My Jewellery en C&A, ze doen er allemaal aan mee. Volwassen ogende prints en kleuren, in een kinderformaatje, of zelfs een ware mini-me collectie. Als de koter maar op ons lijkt; want men zal maar niet doorhebben dat het jouw kind is. Of raak je hem of haar anders sneller kwijt?
Als kind kreeg ik de meest uitbundige jurken aan en werden mijn haren ingevlochten met felgekleurde linten. Onder de jurken droeg ik zwarte lakschoenen of gympen. No way dat mijn moeder dezelfde outfit zou dragen. Stel je voor, een vrouw van eind dertig in een felgekleurde Oilily jurk met roze linten in het haar. Het zou een lachwekkend gezicht zijn. Maar zijn we onze kinderen volwassener gaan kleden omdat wij geschrokken zijn van onze kinderfoto’s? We kinderen daadwerkelijk zien als visitekaartje en dus verlengstuk van onszelf? Of is er geen verklaarbare reden voor de vervaging van stijl per generatie?
Eerlijk is eerlijk, ik heb jaren geleden de newborn van een vriendin een ‘leuk accessoire’ genoemd. Ik zag mezelf namelijk al helemaal los gaan op het inkopen van kinderkleding en de ‘wardrobe planning’ van haar babykast. Zelf moet ik nog even wachten. Kan ik ook nog eens goed nadenken over wat ik nu van deze trend vind. In de tussentijd zal ik Ollie vragen of hij het eens is met het printje van zijn nieuwe riem.
