POWERVROUWEN, een serie van en over inspirerende vrouwen. Of ze nu een eigen onderneming hebben, een toffe creatieve duizendpoot zijn, supermama zijn of een eigen verhaal hebben: van deze vrouwen wil je meer weten. Inspirerende verhalen die alles te maken hebben met dromen najagen en het leven vieren, maar hoe doen ze dat? En wat is hun levensmotto? Wij dronken een bak koffie met ze en duiken in hun verhaal..
Larissa Jeunink is 33 jaar en woont in Den Bosch. Larissa is gek van koffie en het zal je dan ook niet verbazen dat zij zowel SCA Koffietrainer, koffiebrander én eigenaresse van een koffiebar in het Bossche is. Maar naast koffiebranden, drinken en schenken zit ze ook geregeld op de motor of maakt ze een stevige wandeling en doet aan yoga. Een eigen business runnen is leuk, maar kan soms best pittig zijn!
Waar kunnen mensen jou van kennen?
Met name de mensen uit Den Bosch en omstreken zullen mij wellicht (her)kennen. Hoe? Als die enthousiaste koffiedame van het koffiebarretje La Jeu Coffee. Eén die met iedereen ouwehoert en ondertussen (als je geluk hebt) een lekker bakkie koffie voor je zet en jou daar ook alles over weet te vertellen! Niet alleen in de bar zelf, maar ook tijdens alle koffietrainingen die ik geef. Maar mensen zullen me ook kennen als de dame die pure chaos is, een heleboel mensen kent (mijn vriendinnen worden af en toe gek als ze met mij ergens op een terrasje zitten óf op een festivalletje in de buurt van Den Bosch, omdat ik echt heel veel mensen ken!) en als de dame die – naast koffie – altijd rode wijn drinkt.
Waar sta je op dit moment in het leven?
Ik heb na een jarenlange zoektocht wel een punt bereikt waarop ik oprecht kan zeggen: hier wil ik staan! Ik vond het ook een fantastisch moment om de 30 te passeren, omdat ik toen pas echt het gevoel had dat ik wist wie ik was en waar ik naartoe wilde. En waar ik naartoe wilde, dat is waar ik nu ben! Mijn eigen koffiebarretje, met in de avonden workshops waar ik heerlijk iedereen kan verblijden met de wereld van koffie. Verder heb ik een ontzettende fijne groep vrienden om me heen en woon ik op een prachtige boerderij dichtbij de natuur.
Wat zijn jouw dromen op persoonlijk en zakelijk vlak?
Ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit echt een dromerjager ben geweest. Ik had als kind niet echt dromen zoals het willen worden van dokter, cowboy of austronaut. Ik zie wel waar ik terechtkom, was mijn benadering. Ik was ervan overtuigd dat ik wel op het juist pad terecht zou komen. Wat ik wel altijd gedaan heb is de focus leggen op het doen van iets wat ik leuk vind en daarmee mijn brood verdienen. En dat is gelukt!
Op zakelijk vlak sta ik er anders in, maar dat is ook het ondernemen. Je staat nooit stil en je bent altijd in beweging. Je bent nooit echt klaar met werk, want er is altijd wel een nieuw project, nieuw idee, uitbreidingen en ga zo maar door. Daarom heb ik business wise zeker nog veel dromen! Zo zou ik graag mijn koffieschool willen uitbreiden en daarmee één van de grootste koffiescholen van Nederland willen worden. Het lijkt me fantastisch als alle koffienerds van Nederland mijn training komen volgen. Ik ben op de goede weg…
Wat is de mooiste, pijnlijkste, grootste les die je tot nu toe in het leven hebt geleerd?
Oef, goeie vraag… Laat ik beginnen met de laatste. De grootste les is van mijn vader geweest die ten tijde van mijn studiekeuze tegen mij zei: ga iets doen wat je leuk vindt nu, later en altijd. Helemaal als je student bent, want dat is één van de leukste tijden in je leven! En later omdat je dan met oprechte trots tegen je zelf kan zeggen wat je hebt gedaan… En als je niet weet wat je precies wilt, ga dan afbakenen. Dingen wegstrepen die je absoluut niet wil. Dan kom je vanzelf bij de kern van wat je wel wil. Een hele belangrijke en fijne les die ik altijd met me meedraag.
De pijnlijkste les is toch wel het besef dat wij steeds verder af staan van de natuur. Ik ben helemaal geen ‘zweverig type’, maar ik vind het pijnlijk te zien dat wanneer mensen kampen met klachten en ziekten, er direct naar de medicatie wordt gegrepen. Het leven krijgt de schuld en de farmaceutische industrie floreert. Het probleem ligt (bijna) altijd bij jezelf, bekijk welke invloed jouw voeding en leefstijl heeft op jouw gezondheid, doe kleine aanpassingen en je zal direct verandering ervaren. Zelf heb ik heel lang gekampt met PDS, een soort epilepsie en een veel te lage bloedruk. Niks hielp, totdat ik zelf op onderzoek ben uitgegaan en op mijn levensstijl en mijn voeding ben gaan letten. Je raad het al: nergens meer last van gehad de afgelopen 6 jaar! Door simpelweg te luisteren naar mijn eigen lichaam en door te kijken wat de natuur biedt (lees voeding) om je lichaam te helen en te versterken.
Welk taboe zou jij willen doorbreken?
Het taboe dat ik zou willen doorbreken is de ‘open relatie‘ bij hetero’s. Bij homoseksuele koppels klinkt deze vorm van een relatie helemaal niet gek in de oren, waarom rust er dan bij hetero’s nog zo’n taboe op? Bij hetero’s ligt een open relatie véél gevoeliger (misschien ligt het aan de vrouw die over het algemeen veel jaloerser is?) en wordt er nooit openlijk over gesproken. De reactie die je vrijwel direct krijgt bevat woorden als ‘vreemdgaan’, ‘niet trouw zijn’. Ik geloof echter dat deze vorm van een relatie voor sommige stellen heel goed kan werken. Stel je voor dat je al 20, 30 of zelfs 40 jaar samen met jouw partner bent en er logischerwijs iets van die spanning tussen jullie is verloren gegaan… Waarom zou je dan niet samen besluiten om naast de relatie eens verder te kijken dan het eigen speelveld? En waarom zou je hier ook naar de buitenwereld niet open over spreken?
Wat is jouw levensmotto?
Mijn levensmotto is eigenlijk wel de les die ik van mijn vader heb meegekregen; doe iets wat je leuk vindt, waardoor je dichter bij jezelf komt te staan. Voel je niet verplicht naar anderen óf de maatschappij om altijd maar te doen wat er van jou verlangd wordt. Makkelijker gezegd dan gedaan, want dit is wel hoe wij (vooral in de westerse wereld) worden opgevoed. Ik stond versteld van de vele vragen die ik kreeg toen ik na mijn master weer in de horeca ging werken. ‘Wat ga je hierna doen? Ik neem aan dat dit tijdelijk is?’, kreeg ik maar al te vaak te horen. Maar waarom is het zo lastig om te begrijpen dat dit mijn eigen keuze is, wellicht wel voor derest van mijn leven. Ik voel me er goed bij, ik ben gelukkig. En daar gaat het toch om in mijn leven?
Welk advies zou jij jouw jongere ik geven?
Leer eerder NEE zeggen en dat zonder schuldgevoel. Nee tegen verjaardagen waar je geen zin in hebt, nee tegen die extra taak die je er eigenlijk niet meer bij kunt hebben. Jij bent de bewaker van je eigen grenzen, laat niemand daarmee spelen. Ohja en mocht je nog studeren, geniet ervan! Je studententijd is mogelijk één van de leukste tijden in de je leven 😉
Header foto credits: Kelsey Ikkersheim