Verhaaltjes voor het slapen gaan: lange voorjaarsnacht

Onze redactie schrijft verhalen, heel veel verhalen. Van heel creatief tot soms een beetje edgy. De fantastische verhaaltjes voor het slapen gaan. Spicy, met een randje, maar niets vulgairs, dat zijn deze bedtime stories. Dus gooi die helderheid van je telefoon / tablet / laptop maar lager en scrollen maar!

In de club

Het is zaterdagochtend, ik lig nog in bed bij te komen van de kater van die avond ervoor. De hele nacht heb ik staan dansen op de dansvloer in de hoop jou tegen te komen. Je had gezegd langs te proberen komen mocht het werk het toelaten. Met zwierende heupen stond ik op de dansvloer in de hoop dat jij stiekem in een hoekje je ogen op mij zou laten rusten.

Open einde

Je appt me dat je niet meer kan komen, ook mijn voeten zijn moe. Ik pak mijn jas uit het kluisje, kus mijn vriendin gedag en fiets naar huis. Vlakbij mijn huis zie ik je fietsen. Vertwijfeld roep ik je naam. Je staat op de rem en kijkt me verbaasd, maar indringend aan. Je laat je fiets op de grond vallen en binnen een paar grote passen sta je voor mijn neus.

De eerste kus

Ik ken je nog niet echt maar het voelt vertrouwd. Je fluistert mijn naam, pakt met beide handen mijn hoofd zachtjes vast en kust me. Ik smelt en voel mijn lijf in jou als zijnde drijfzand verdwijnen. We laten onze fietsen vlak voor jouw deur staan en je neemt me mee naar boven. Zonder enig woord te wisselen leg je me zachtjes op mijn rug op de bank neer en komt boven op mij liggen.

Chemistry

Langzaam strelen jouw handen langs mijn gezicht richting de knoopjes van mijn blouse. Eén voor één knip je deze behendig open. Al snel vind je de sluiting van mijn beha en ontbloot je mijn borsten die pront vooruit steken. Mijn tepels zijn hard. Ik voel dat de sfeer jou ook niet onberoerd laat en duw mijn lichaam stevig tegen je aan. Jouw lippen raken de mijne en de vonk springt over. Chemistry! Niet veel later spat het vuurwerk eraf.

Wake up call

Ik sla mijn ogen open, mijn ademhaling gaat nog altijd snel. Ik kijk om me heen naar de klok. Het is inmiddels 4:30 uur. Mijn hoofd voelt zwaar, maar mijn lijf in extase. Langzaam haal ik mijn hand uit mijn broekje en kom tot het besef dat ik hier alleen lig. In mijn eigen bed. Zonder jou. Ik zucht diep. Hopelijk ontmoeten we elkaar volgende week wel?

Meer verhaaltjes voor het slapen gaan? Klik hier.