Het weekend is weer voorbij en om nog even te genieten van die laatste uurtjes rust hebben we een klein artikeltje van ons broertje Mellowed.nl overgenomen. Zo kunnen jullie ook kennis maken met deze fantastische verhaaltjes voor het slapen gaan. Spicy, met een randje, maar niets vulgairs, dat zijn deze bedtimestories. Dus gooi die helderheid van je telefoon / tablet / laptop maar lager en scrollen maar!
Niets…
Met een ondeugende blik wijst ze me af. Geen kus, niets. Ze duikt naar beneden. Mijn adem stokt. Ik trek de dekens een klein stukje verder over m’n gezicht in de hoop dat ze m’n genot niet van m’n gezicht kan aflezen.
Ik voel niets meer. Haar intense bewegingen maken me gek. En die krulletjes die ze maakt met haar tong. Ik houd m’n adem in en gooi m’n hoofd naar achter. Haar tong vervolgt een weg naar beneden. Bij m’n navel wacht ze. Ik voel een zacht kusje op m’n onderbuik en dan ben ik haar kwijt. Ik voel niets meer.
Haar handen? Haar mond? En haar tong? Waar zijn ze?
Dan voel ik haar koude handen over m’n benen glijden, voorzichtig verkent ze m’n dijen en krast ze wat met haar nagels in m’n lies. Ik schok, duw m’n billen omhoog opzoek naar haar lippen, haar tong, maar ze drukt me met een felle beweging terug in het matras. Ik schrik ervan en m’n lichaam verstijfd. Zelfs m’n voeten blijven in een verkrampte houding staan.
Kippenvel
Kippenvel. M’n ademhaling versnelt. Ik voel haar handen weer terug in m’n nek en m’n haartjes komen langzaam op. Kippenvel. Ik wil haar vastpakken, maar tegelijk heb ik geen idee waar ik mijn handen moet houden.
“Boven je hoofd.”
Ik volg braaf het bevel op en leg m’n handen in een wat onhandige houding boven m’n hoofd. Ze duikt weer naar beneden. – Alsof dat haar juiste plaats van bestemming is voor vanavond – daar tussen mijn benen. Ik volg haar handen in de cirkeltjes over m’n borsten. Langzaam voel ik wat zweetdruppeltjes op m’n voorhoofd ontstaan en veeg ze vlug weg. “Boven je hoofd zei ik toch?”
Ze kijkt me indringend aan. Snel leg ik weer m’n handen boven m’n hoofd, want tja, ik wil niet dat ze boos wordt… Of toch?
“Wat zei ik nou?”
Met een ondeugende blik kijk ik naar beneden, opzoek naar haar ogen. Om haar blik te vangen, maar ze is druk bezig om kleine tekeningetjes op m’n bovenbeen te tekenen. Met haar nagels laat ze rode figuurtjes achter. Mijn handen verlaten de gedwongen plek boven m’n hoofd en glijden voorzichtig naar beneden. Wat bruine golvende haren sieren mijn boven been en ik verschuif ze wat. Ik krul de losse haren om m’n vingers en trek haar hoofd iets meer naar me toe. Ze kijkt op. Een dwingende blik volgt.
Ik hijg
“Hoorde je me niet?”
Ze draait haar hoofd om me beter te kunnen zien en bijt op haar bovenlip. Ik hijg. Ik heb m’n ademhaling niet meer onder controle en begin van alle spanning te giechelen.
Met een gek gevoel in m’n onderbuik wacht ik haar reactie af. – Zo’n gevoel dat je vroeger had toen je stiekem een snoepje uit de snoeppot had gejat, of zo eentje toen je nét een biertje teveel op had. – Precies dat gevoel.
M’n hartslag maakt een sprongetje en ik voel een warme vochtige ophoping ontstaan. Nog steeds heb ik haar haren om m’n vingers gekruld en daarmee trek ik haar hoofd wat naar achteren. Ze lijkt het lekker te vinden. Ik krul nog wat extra centimeters om m’n vingers en haar hoofd schokt. Met haar kin richting m’n mond komt een kleine glimlach tevoorschijn.
“Nu is het aan jou. Nu ben jij de baas”
Photocredits: Daria Shevtsova.