Sinds een paar jaar ben ik een trouwe kijker van het programma Wie Is De Mol? In het seizoen van 2013 zat Paulien Cornelisse, die ik toen eigenlijk nog helemaal niet kende. Ze bleef er aflevering na aflevering in en elke keer lag ik helemaal dubbel om de opmerkingen die ze er uit flapte. Ik besloot haar boek Taal is zeg maar echt mijn ding te bestellen in de hoop dat iemand die op tv zó grappig was, dat op papier ook zou zijn. Nou, ik kan je zeggen: ik heb me verrot gelachen om haar boek.
Het boek Taal is zeg maar echt mijn ding bevat talloze korte en lange fragmenten over taal. Er komen veel herkenbare en hilarische dingen aan bod die iedereen zeker herkent. Zo kijk ik wel eens naar het nieuws (is een zeldzaamheid hoor, geef ik toe) en daar doet zich dan iets als onderstaande situatie voor:
‘Tot zover, Twan, terug naar de studio. Wat zie je er trouwens fris uit vandaag.’
‘Dankjewel Saskia. Een nieuwe kleurspoeling doet wonderen.’
‘Hahaha!’
‘Hahaha.’
Waar ik ook vreselijk om heb gelachen zijn de situaties die Paulien omschrijft als de ‘had nou je mond gehouden uitspraken’. Vooral de onderstaande vond ik echt briljant:
Iemand probeert het familiediner te redden door te zeggen: ‘Gezellig hè? Vinden jullie het ook zo gezellig?’ Het resultaat is dat het laatste restje gezelligheid heel snel de kamer uit rent.
Het leuke is dat er ook een tweede boek is verschenen: En dan nog iets. Dit boek staat ook weer vol met herkenbare momenten. Mijn uitgesproken favoriet gaat over nummerborden.
Nu wil het geval dat ik al jaren ben geobsedeerd door nummerborden. Ik móét namelijk altijd woorden maken van de letters op de nummerborden (maar verder functioneer ik eigenlijk best aardig, tenminste, dat zeggen de stemmen in mijn hoofd).
Van LM-ND-12 wist ze limonade te maken. Bij het kenteken PP-SX-69 twijfelde ze tussen poepsex of pijpsex. Ik bedoel, dat zegt toch iets over wie je bent, aldus Paulien. Het mooie hieraan vind ik dat dit onwijs herkenbaar is, want ik maak óók altijd woorden van de letters op nummerborden. Ik ken de kentekens niet meer, maar van een kenteken met PRR er in maakte ik prairie en van een kenteken met PLD wist ik pleidooi te maken. Vond ik zelf toch best goed 😀
Ik hoop van harte dat er een derde boek van Paulien Cornelisse over taal komt. Ik weet nu al zeker dat ik ’t direct koop. Tot die tijd kijk ik uit naar de voorstelling die ik ga bezoeken in oktober. Dat is toch ook al bijna .. toch? 😉