Een paar maanden geleden genoot ik tijdens mijn lunchpauze op kantoor van een lekkere speltcracker met kipfilet. Tussen het knagen op de cracker door, sprak ik met collega’s over ons social media gebruik. Dit naar aanleiding van een test die we eerder die dag hadden gedaan om vast te stellen of we verslaafd zijn aan social media. Over één ding waren we het eens: we kijken onnodig en kansloos vaak op Facebook.
Kun jij één week zonder Facebook?
Een punt waarover we discussieerden was of we het een week vol zouden houden zonder Facebook. Eén van mijn collega’s besloot de proef op de som te nemen en het te proberen. Het is haar gelukt op één slippertje na (dus eigenlijk helemaal niet gelukt, maar dat terzijde). Ik wilde in principe wel mee doen, maar omdat ik voor mijn werk als internet marketeer ook Facebookpagina’s van klanten beheer, is het eigenlijk niet mogelijk om geheel zonder Facebook te gaan.
Minder op Facebook kijken, veel minder …
Ik besloot: ik ga niet 100% zonder Facebook de komende week, maar ik ga mijn privégebruik wel drastisch verminderen. Hier had ik al veel meer over nagedacht, maar ik had het eigenlijk nooit doorgezet. Sinds een paar maanden zie ik op Facebook namelijk alleen maar berichten voorbij komen waarvan ik denk: boeit mij dit? En dan is het antwoord in 98% van de gevallen: nee! Ik ben zojuist tijdens het schrijven van dit blog even ingelogd om op een rijtje te zetten wat ik zoal zie:
- Een collega geeft een like aan een kind dat woorden op alfabetisch volgorde schrijft. Zo wordt het woord apotheek geschreven als aeehkopt. Nou, ha-ha zeg, leuk! Not. Ik word serieus zo moe van al die “leuke” en “jolige” berichten.
- Een gesponsorde update met sneakers van Nike. Serieus, zo lelijk. Had ik niet hoeven zien en ik zou er eigenlijk ook niks aan gemist hebben als ik ’t niet gezien had.
- Een scholengemeenschap een paar dorpen verderop gaat vluchtelingen opvangen. Nou, prima. Maar niet iets wat ik per se moest weten.
- Een kennis van de tennis die naar één of ander evenement gaat op 3 december. Hartstikke leuk voor hem, maar wat moet ik met die informatie?
Kijk, ik begrijp: mensen vinden het hartstikke leuk om op de hoogte te zijn van elkaars wel en wee. En ja, er staan ook berichten op Facebook die ik wél leuk vind om te zien. Maar serieus 95% van de berichten die ik te zien krijg, interesseert me gewoon echt 0,0.
Mijn toekomst zonder Facebook 😉
Ik denk dat ik inmiddels twee maanden verder ben en vrijwel nooit meer op Facebook kijk. Behalve dan als ik in moet loggen om de pagina’s van één van mijn klanten te beheren, dan wel uiteraard. Maar dan bezoek ik zelden mijn eigen profiel. En ik moet zeggen: het bevalt me uitstekend. Ik kan ’t iedereen aanraden, want er is maar weinig dat je echt mist als je geen Facebook meer hebt.
O ja, mocht je denken dat ik nu zeeën van tijd over heb .. Ik ben helaas iets fanatieker geworden op Pinterest .. *schaam*