Hi Val, hoe gaat het met je? Ben je inmiddels helemaal gesettled in je nieuwe huis? Of eigenlijk moet ik jullie nieuwe huis zeggen, want je woont er natuurlijk niet alleen! Direct een punt dat ik vandaag wil aansnijden: ‘samenwonen’. Jij woont inmiddels alweer jaren onder één dak met jouw grote liefde. Eerst in Brussel, toen Haarlem en nu in Zwitserland. Ik weet eigenlijk al niet beter dan dat ik tijdens een bezoek aan jou ook je hubby tegen het lijf kan lopen. Maar spoel eens terug.. hoe kom je tot zo’n beslissing om je huur op te zeggen en bij elkaar in te trekken?
Mijn relatie is nog vers van de pers, maar toch hebben ook wij het al over bij elkaar intrekken. Ik ben immers nauwelijks nog te vinden in mijn eigen appartementje van 45m2 in Amsterdam. Nee, liever zit ik in ‘ons’ >120 m2 appartement aan de andere kant van de stad. Zijn kamer met bureau is al mijn kantoor geworden en ook heb ik al zeker de helft van de kledingkast toegeëigend. Uiteraard alles in goed overlegd, want het zou je maar gebeuren, een olifant die in jouw precious porseleinkast binnen komt walsen alsof het thuis is.
Ja dat leven samen bevalt me goed! Samen koken, samen boodschappen doen… en natuurlijk iedere avond gezellig samen naar bed. Maar waarom krijg ik dan toch een beetje kriebels als ik er aan denk mijn huis definitief op te zeggen? Erg benieuwd naar jouw ervaringen!
Hoi Eline, het gaat uitstekend met mij. Helemaal gesettled ben ik nog niet, maar ik heb altijd een beetje tijd nodig op een nieuwe plek. Uiteraard helpt het dan als ik met mijn hubby een kopje koffie op het balkon kan drinken. Dit voelt vertrouwd en is inmiddels een traditie. Het leven zoals ik het nu heb, samen met iemand, dat bei k inmiddels wel gewend. Voor mij is het heel normaal om in de ochtend naast iemand wakker te worden en ’s avonds naast iemand in slaap te vallen. Naar huis komen na een lange dag en weten dat er iemand is met wie je je dag kan delen? Ik vind het heerlijk!
Uiteraard kunnen niet alle momenten van samenwonen “rainbow sparkles and unicorns” zijn. Soms voelt het alsof je bovenop elkaar zit en afhankelijk van waar en hoe je precies woont heb je misschien niet altijd een plek waar je je even kan terugtrekken om tijd voor jezelf te nemen. Maar ook dit went. Wanneer je al een tijdje samenwoont, leer je hoe je met deze momenten moet omgaan. Want ook al woon je samen in een huis; je zal altijd je eigen wensen en behoeftes blijven houden.
Na jaren alleen op je fijne plek in Amsterdam ga jij eind dit jaar bij jouw droomman intrekken. Je huis definitief opzeggen betekent een begin van een nieuwe hoofdstuk en daar mag je zeker naar uitkijken. Het zal van “kom je een hapje bij me eten, Val” gaan naar “kom je een happje bij ONS eten?”. Spannend hoor, dus die kriebels mag je ook zeker wel een beetje hebben! Maar samenwonen betekent vooral dat jullie samen de beslissing hebben genomen en gaan bouwen aan een toekomst samen. Na jarenlange pech in jouw liefdesleven, staat het geluk nu eindelijk aan jouw zijde. Dus no worries, het komt goed! Ik kijk ernaar uit om jouw flatje in Amsterdam de “farewell” te geven die hij verdient.
Heel veel liefs,
