Hoi Eline, wat vind jij van minimalisme? Ik vind het een fascinerend onderwerp. Mijn zusje en haar vriend zijn minimalisten en ik ben keer op keer flabbergasted hoe zij door het leven gaan. Zij leven met alleen wat ze nodig hebben. Een bed, sofa, kleine eettafel met 2 stoelen, één set beddengoed en ga zo maar door. Schilderijen op de muur? Nope. Meer dan 30 items in de kast? Zeker niet. Planten in de hoek? Neen.
Soms ben ik beetje jaloers. Het is een simpel leven en maakt zoveel dingen makkelijker. Voor de kast staan en erover nadenken wat ik wil aantrekken? Dat probleem heb je bij een capsule wardrobe niet. Slechts een paar oorbellen en een handtas? Lijkt me heerlijk makkelijk om een outfit samen te stellen. Maar het zijn niet alleen deze dingen die minimalisme voor mij interessant maken. Je leert om bewuster en zuiniger te leven. Mijn zusje en haar vriend gooien geen eten weg, leven vegan, kopen duurzaam en hebben geen auto, want de bus of trein is beter voor het milieu.
Ik doe vaak pogingen op zo’n moment dat ik denk:“nu wil ik ook met minder leven!”. Regelmatig inspecteer ik mijn spullen en doneer ik wat ik niet meer wil. En toch vind ik het best lastig. Ik heb het gevoel dat ik al zoveel spullen heb weggegeven, en toch liggen er nog best wel veel dingen in mijn kast. Maar ik blijf het proberen, want uiteindelijk wil ook ik leren om met minder dingen rond te komen. Of ik ooit een minimalist word? Dat weet ik niet. Maar zeker iemand die op de weg naar een duurzamer leven is.
Liefs,
Hi Val, hoe vergaat het je in Zwitserland? Hoe was het afscheid nemen van iedereen hier in Nederland? Je vertelde me dat jullie spullen nog niet waren gearriveerd, dus dat jullie het nieuwe appartement nog niet konden betrekken. Het was er op dit moment zeer ‘minimalistisch’ ingericht, maar iets té om er te kunnen leven dus. Zo’n verhuizing zet je natuurlijk wel aan het denken, ook wat betreft je inboedel.
Minimalisme is ontzettend mooi. Schoonheid zit vaak in de eenvoud van iets, maar complexe taferelen trekken toch ook geregeld mijn aandacht. Voor mij geen steriele kamer met witte muren en meubels, nee liever een explosie aan kleuren en een rariteitenkabinet aan ditjes-en-datjes. Ik ben dan wel geen verzamelaar, maar verzamel graag herinneringen in de vorm van foto’s (in lijstjes), souvenirtjes, planten en ga zo maar door. Mijn huiskamer is mijn ‘wereldbol’, die ik me maar al te graag eigen maak met mooie hebbedingetjes.
En dan wil ik ook nog eens kunnen afwisselen. Van dekbed, van schoenen, van jassen en van tassen. Ook ik heb fases in mijn leven gehad waarin mijn kasten uitpuilden van een onnodige hoeveelheid spullen. Maar de laatste jaren ben ik mijn bezit meer gaan waarderen, evenals de grondstoffen waarvan ze gemaakt zijn. Ik denk beter na bij de aankoop van nóg een paar schoenen, investeer graag in een goed meubelstuk dat jaren meegaat en koop meer vegan producten. Maar ook schilder ik mijn bestaande kastje rustig in een nieuwe kleur, eet ik nog van mijn bestek uit mijn studententijd en ligt ik onder een kleedje dat al jaren tot mijn inboedel behoor.
Minimalisme.. een super mooi gegeven en streven, maar het past niet bij mij. Een bewuster leven, dat zeker wel! En daarom pak ook ik nog steeds zoveel mogelijk de fiets, vermijd ik kledinggiganten zoveel mogelijk en eet ik minder vlees om ook mijn steentje bij te dragen aan een schonere wereld. Nieuwe spulletjes kopen? Dat zal ik blijven doen, ook al heb ik ze niet echt nodig. Gelukkig is er ook heel veel moois al in omloop. Die nieuwe kast voor in huis hoeft dan ook misschien helemaal niet ‘nieuw nieuw’ te zijn.
