Valerie, voel jij je wel eens alleen? Als in, echt eenzaam? Ken je dat gevoel van thuis op de bank zitten en het gevoel hebben dat heel de wereld leuke dingen aan het doen is en er niemand is die naar je omkijkt? Ik wil geen zielig verhaal hier ophouden ofzo, maar af en toe heb ik het er best lastig mee als single vrouw van begin dertig alleen in Amsterdam. Vriendinnen, ik heb er zat! En ze zijn me allemaal harstikke dierbaar, maar nu we wat ouder worden merk ik dat iedereen toch wat meer in zijn eigen bubbel verdwijnt. Waar je sociale leven vroeger nog bestond uit je vriendinclub an sich, zijn er nu collega’s, schoonfamilies, partners en soms zelfs kinderen bijgekomen. Prioriteiten bij een ieder veranderen, harstikke logisch natuurlijk, maar soms kijk ik met enige melancholie terug op die oude vertrouwde gekaderde wereld waarin het ik en mijn vriendinnen waren, tegen derest van de boze buitenwereld.
Op eenzaamheid heerst nog best wel een taboe, ook al is het volgens wetenschappers de epidemie van de tijd. Men denkt vaak dat het de ouderen zijn die eenzaam zijn, maar inmiddels is er veel meer bekend over eenzame jongeren, zeker in en na de pandemie. Onderzoek laat zien dat eenzaamheid onder jongeren in middelbare schoolleeftijd even veel voorkomt als onder oudere generaties. Ook onder studenten (de oudere jongeren) komt het veel voor. Zo geeft een op de vijf studenten aan zich wel eens eenzaam te voelen en ik wed dat er ook veel (single) dertigers hiermee te kampen krijgen.
Hoe zou dit toch komen? Waarom wordt eenzaamheid de epidemie van de moderne tijd genoemd? Maar vooral, wat kun je hier het beste aan doen? Jij bent aardig wat keren verhuisd en hebt regelmatig jouw kennissen- en vriendenkring opnieuw moeten opbouwen. Kun je ons een tipje van de sluier lichten? En mochten we ons eenzaam voelen, wat kunnen we dan volgens jou op zo’n moment het beste doen?
Hoi Eline, ik moest even over je vraag nadenken. Want hoe bizar dit nu ook klinkt, ik heb me eigenlijk nog nooit echt alleen gevoeld. Echt eenzaam? Neen, gelukkig niet. Ik snap helemaal dat mensen zich eenzaam voelen, vooral na de coronacrisis. Iedereen thuis opgesloten, geen sociale contacten… natuurlijk voelen mensen zich alleen. Ik heb er geen wetenschappelijk antwoord op, maar voor mijn gevoel denk ik dat het probleem bij jongeren vooral is omdat ze nog in hun groeifase zitten en zichzelf moeten leren vinden. Dit zoeken is moeilijk genoeg, ook zonder coronacrisis. Bij volwassenen wordt het wat ingewikkelder, er kunnen veel verschillende reden zijn.
Waarom voel ik me niet alleen? Ik kan alleen voor mezelf spreken en ik zeg niet dat dit de oplossing is voor iedereen… maar in mijn geval is het omdat ik dankbaar ben. Nu denk je misschien “hoezo dankbaar, ik ben ook dankbaar, maar voel me soms wel eenzaam.” Een van mijn beste vriendinnen is heel spiritueel, zij mediteert elke dag en werkt aan zichzelf. Haar doel is om elke dag een betere versie van zichzelf te zijn. Van haar kreeg ik een waardevolle tip voor mijn leven: Wees dankbaar! Elke dag! Voor alles! En ze bedoelt echt alles. Tijdens de meditatie heeft ze een moment waarop zij dankbaar is voor haar lichaam. Haar voeten, die haar elke dag dragen. Haar handen die haar elke dag het leven makkelijk maken. Haar hersenen en haar hart, haar gezondheid… Zij is dankbaar voor het leven, voor al die kleine (en ook grote) dingen. Wees vooral dankbaar voor de dingen die voor ons neus liggen en waar we vaak nooit echt bewust van zijn.
Dit doe ik ook. Ik mediteer niet, maar ik heb elke dag een momentje waarop ik dankbaar voor alles in mijn leven ben. Elke dag telk ik alles weer in mijn hoofd bij elkaar op. Dit laat mij zien dat ik nooit alleen zal zijn in mijn leven, en dat ik me nooit alleen zal voelen. Ik heb een fantastische familie, de allerbeste vriendinnen en vrienden en the love of my life by my side.
Wat kan je eraan doen als je je weer eenzaam voelt? Tel op waarvoor je dankbaar bent, en je zult zien, je voelt je opeens een stukje minder alleen. All good things come from gratitude. En natuurlijk ben ik maar a phone call away.