Hoi Eline, alles goed? Inmiddels is het al een week geleden, dat ik ontslag heb genomen bij mijn huidige werkgever. Het zal je wellicht verbazen dat ik weg wil, omdat ik de functie immers nog geen twee maanden geleden begon. Let me explain…
Op 1 september begon ik vol enthousiasme mijn nieuwe rol bij hetzelfde bedrijf maar in een ander land, mijn moederland Zwitserland. Ik stapte er een nieuwe afdeling binnen en keek ernaar uit om het Talent Development binnen deze organisatie te verbeteren. Alles klopte; lieve collega’s, een mooi kantoor met het beste uitzicht helemaal voor mijzelf en op nog geen 5 minuten fietsen van mijn nieuwe huis. Paradijs, toch? Helaas niet.
Ik sliep niet meer goed, was gestrest, had geen trek meer en het ergst: elk ochtend werd ik wakker met een klomp in mijn maag. Ik vond het werk gewoon echt niet leuk! Ik had geen plezier in wat ik deed en ik miste de internationale sfeer die ik van mijn vorige afdeling gewend was. Een week geleden heb ik dan ook de beslissing genomen om trouw aan mezelf te blijven. Ik stapte het kantoor van mijn baas binnen en vertelde hem dat ik ga stoppen. En weet je wat? Ik kreeg niets meer dan begrip en respect van mijn baas, collega’s en vrienden. “Wat dapper dat je dit gedaan hebt!” en “hoe stoer en sterk dat je voor je waarden instaat en dit meteen communiceert!”.
“Heel begrijpelijk” en vooral “dank je wel dat je zo eerlijk bent”, het zijn woorden die voor een opluchting zorgden. Ik voel me 10kg lichter en ben trots op mezelf. En dan is het nu tijd om op zoek te gaan naar mijn droombaan, hier in Zwitserland!
Liefs,
Val, wat ontzettend stoer dat je deze keuze hebt durven maken! Ik denk dat het de enige juiste keuze was en dat je alleen jezelf hebt met ergens blijven hangen waar je niet gelukkig wordt. Dat gevoel ken ik wel, op een plek zitten die je niet helemaal past. Geen wonder dat ik op mijn 25e met een burnout thuis kwam te zitten en me zelfs daarna nog op plekken heb begeven waar ik niet gelukkig werd! Inmiddels zijn we beiden wat jaartjes ouder en weten we dat het geluk in onze eigen handen ligt.
Het klinkt zo makkelijk ‘jij bent verantwoordelijk voor je eigen geluk’, maar het is wel zo. Jij bent degene die beslissingen kunt maken over jouw leven. Jij hebt het heft in handen en geeft je leven vorm zoals jij dat voor je ziet. Jij, en niemand anders. Moed, dat is er wel voor nodig om hiernaar te leven en die moed heb jij getoond. Eén door te verhuizen naar Zwitserland en een totaal nieuwe weg in te slaan, twee door direct korte metten te maken met een werksituatie waarin je niet gelukkig werd. Bravo vriendin!
Die droombaan? Die gaat er komen en anders creëer je hem zelf. Want het mooiste leven leef je door te doen waar jij gelukkig van wordt. Door te leven naar je eigen waarden, te luisteren naar je gevoel en te doen waar jij goed in bent.
